Hoogleraar mond-, kaak-, en aangezichtsoncologie, prof. dr. Thijs Merkx, nieuwe voorzitter IKNL “Radboudumc mag trots zijn op deze benoeming” Hoogleraar mond-, kaak-, en aangezichtsoncologie Thijs Merkx wordt de nieuwe voorzitter van het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL). Besturen en beleidsontwikkeling is hem niet vreemd. Zo was Merkx eerder 6 jaar voorzitter van de Nederlandse Werkgroep Hoofd-Hals Tumoren, is hij 3,5 jaar UMC-Raad-voorzitter geweest en heeft hij binnen het Radboudumc een belangrijke bijdrage geleverd aan het kwaliteits- en veiligheidsbeleid. Zijn overstap naar het IKNL beschouwt hij zelf als bijzonder eervol, maar de overstap roept ook vragen op. Zoals: Waarom al die felicitaties, u had hier toch ook een belangrijke positie? Thijs Merkx: "Ik zie het als een eer om dit vanuit het Radboudumc te mogen doen.” Ik heb jarenlang op het kruispunt van oncologie en kwaliteit & veiligheid in de zorg gefunctioneerd. Dat wordt in mijn nieuwe functie heel mooi verenigd. De kwaliteit van oncologische zorg, de impact van netwerkzorg, de centrale rol voor de patiënt bij de behandeling in een netwerk, onderzoek naar epidemiologie van kanker. En dat alles vanuit die parel ‘landelijke kankerregistratie’, met alles wat daarbij hoort. Het komt nu allemaal samen. Ik mag daar op het hoogste niveau mede vorm aan geven. Mijn beleidsactiviteiten worden opgeschaald en mijn invloed groter. En daar levert u de patiëntenzorg voor in? Nee, dat niet helemaal. Ik blijf hoogleraar binnen het Radboudumc en zal vanuit die functie ook promovendi blijven begeleiden en wellicht ook nieuw onderzoek kunnen opzetten. Daarnaast wil ik ook mijn medische registratie behouden. Alleen al daarom zal ik patiënten blijven zien. Dat beperkt zich wel tot slechts één dagdeel per week. Als ik heel eerlijk ben, vind ik het niet erg dat het aandeel patiëntenzorg terugloopt. Nu ik ouder word krijg ik bijvoorbeeld soms oncologiepatiënten binnen van de leeftijd van mijn kinderen. Dat confronteerde mij en maakte het werk voor mij zwaarder. Je neemt het mee naar huis. Daarnaast gaven andere taken binnen en buiten het Radboudumc mij de laatste jaren meer energie. De overstap komt op het goede moment. U hebt gesolliciteerd? Nee. Ik had denk ik alles gedaan wat ik kon doen buiten mijn keten en afdeling. En toen kwam dit ineens 10 Radboud Report Oncologie langs. Ik werd gevraagd. En in alle bescheidenheid twijfelde ik zelfs eerst; is dit niet te groot? Men heeft me ervan kunnen overtuigen dat het niet te groot is en dat de uitdagingen in en rond de zorg waar we nu voor staan in samenwerking moeten worden opgelost. Men zag in mij de verbinder daarin. Laagdrempelig en niet vooringenomen. In de loop der jaren heb ik ook wel bewezen dat ik stakeholders bij elkaar kan brengen. En dat is nodig, want er zal iets moeten veranderen in de zorg. Wat? De zorg, en dus ook de oncologische zorg, staat voor een grote uitdaging. Op dit moment werkt van alle werkenden één op de zeven in de zorg. Als we niets veranderen is dat, vanwege de vergrijzing, over twintig jaar één op de vier. Dat is niet op te brengen. Alleen door een andere wijze van aanbieden van zorg, kunnen we daar een antwoord op geven. Ook op het gebied van palliatieve zorg is de vraag vanuit het ministerie bij het IKNL neergelegd om landelijk regie te gaan voeren. Het is een uitdaging voor het IKNL om hier de beleids lijnen te mogen uitzetten. Pagina 9

Pagina 11

Interactieve internet spaarprogramma, deze vaktijdschrift of artikel is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online bladerbaar publiceren van elesboeken.

Radboud Report Oncologie Nr. 1 2020 Lees publicatie 2Home